یک عضو هیات رییسه انجمن علمی پرستاری ایران معتقد است:« جشنواره وبلاگهای پرستاری سرآغازی برای رستن و حضور در عرصه رسانههای الکترونیکی است و نشان میدهد پرستاران نسبت به هویت حرفهای خود حساس شدهاند و با تفکری که روی به حرفهای شدن دارد می خواهند چهره واقعی خود را به جامعه نشان دهند و آمادگی خود را برای دفاع از حق سلامتی جامعه اعلام دارند.»
به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از دبیرخانه جشنواره وبلاگنویسی پرستاری، احمدرضا یزدانیک، عضو هیات رییسه انجمن علمی پرستاری ایران در نوشتاری به بررسی “نقش رسانهها در ترسیم ایماژهی حرفهای پرستاران” پرداخته و آورده است: «جامعه دانشی و جامعه اطلاعاتی از واژههای جدیدی است که در ادبیات جامعه شناسی امروز وارد شدهاند . در عصر اطلاعات یکی از شاخصهای اصلی قدرت و ابزارهای اعمال آن دسترسی به اطلاعات بیشتر و دقیقتر و قدرت پردازش سریع تر آن است. اگر بپذیریم که دانش و علم، تولید قدرت می کند( و نیز عکس آن) به اهمیت سرمایه گذاری روی فن آوری اطلاعات و ترویج رسانهها پی میبریم.»
در ادامه آمده است: « یکی از کارکردهای مهم رسانهها، تاثیر گذاری بر افکار عمومی است. به رغم تعاریف متنوعی که از افکار عمومی ارایه شده، تاکید بر عمومی و همگانی بودن یک ایده و نظر وجه مشترک تمامی آنها است. به قول تمپل، افکار عمومی اساس هر حکومتی را تشکیل میدهد، در واقع میتوان گفت که هر حکومتی به نسبتی که افکار عمومی از آن حمایت میکند، قوی یا ضعیف میشود و افکار عمومی قادر به تاثیرگذاری بر حکومت خواهد بود. این مسئله در مورد هر چیزی می تواند صادق باشد .»
در ادامه آمده است: « برجستهسازی، فراگردی است که طی آن رسانههای جمعی، اهمیت نسبی موضوعات مختلف را به مخاطب انتقال میدهند. هر چقدر رسانه اهمیت بیشتری به موضوعات یا رویدادها بدهد، مخاطبان اهمیت بیشتری برای آن قائل میشوند. از دید مخاطب، حجم اخبار و اطلاعاتی که صرفا درباره یک موضوع از رسانهها ارایه میشود، خود به خود مبین اهمیت موضوع است. از طرف دیگر رسانهها نیز سعی میکنند با پرداختن به موضوعات مورد علاقه مردم و انعکاس نگرشهای غالب در جامعه، مقبولیت و اثرگذاری خود را افزایش دهند.»
این عضو هیات رییسه انجمن علمی پرستاری ایران، عنوان کرده است: « بررسیهای نویسنده بر روی رسانهها در سالهای گذشته نشان می دهد که رسانهها نسبت به حرفه پرستاری کم توجه بودهاند و آن جایی نیز که به آن پرداخته اند، ایماژه (تصویر) نامناسبی را از پرستاری و پرستاران به نمایش گذاشته اند. رسانه ها به واژه پرستاری بیشتر به مفهوم عام و غیر تخصصی آن نگاه کردهاند، مثلا در مورد نگهداری از سالمندان و کودکان از این واژه به وفور استفاده شده است. حتی وقتی به جنبه های حرفهای پرستاری پرداخته اند آن را در حد یک زیردست پزشک تقلیل داده اند و استقلال حرفهای و علمی آن را مخدوش جلوه دادهاند. گرچه رسانهها در این مورد کم لطفی کردهاند ولی گناه اصلی متوجه خود ماست که در این عرصه حضور کمرنگی داشتهایم و اجازه دادهایم که گفتمان رقیب ما در عرصه رسانهای حاکم بلامنازع بوده و با پشتوانه فرهنگ و تاریخ و سیاست، تمامی کانالهای ارتباطی را اشغال نماید. گفتمان رقیب با برجسته کردن دالهای خود ( درمان و بیماری ) سلطه خود را بر گفتمان پرستاری تثبیت کرده و دالهای پرستاری چون مراقبت و سلامتی را بی ارزش و کم رنگ نموده است.» یزدانیک گفته است: «ما می پذیریم که خدماتی که به جامعه ارایه می دهیم نه در شأن ما و نه در شأن جامعه ما نیست ولی ما تاوان بی مهریهای دیگران را به سلامت جامعه می پردازیم و تلاش ما در جهت دفاع از حقوق جامعه در دستیابی به استانداردهای سلامتی در نظام بیمار ارایه خدمات بهداشتی درمانی بی اثر می شود.»
در ادامه عنوان شده است:« امروز حضور در عرصه رسانه ای برای گفتن واقعیت ها، آگاه سازی جامعه در مورد نقشها و تواناییهای پرستاران و جلب توجه افکار عمومی به چهره مظلوم و انسانی پرستاری، بزرگترین اولویت پرستاران است. اگر ما بتوانیم تصویری واقعی از خود و عملکرد خود نشان دهیم و افکار عمومی را قانع سازیم دیگری نیازی نداریم که خود همه هزینه دنبال کردن مطالبات مختلف را بپردازیم بلکه جامعه خود این وظیفه را بر عهده خواهد گرفت.»
وی در پیایان گفته است: «استفاده از قابلیتهای فضای وب میتواند ضمن آگاهی بخشی به جامعه باعث توانمند شدن و افزایش اعتماد به نفس حرفهای پرستاران شود. جشنواره وبلاگهای پرستاری سرآغازی برای رستن و حضور در عرصه رسانههای الکترونیکی است و نشان می دهد پرستاران نسبت به هویت حرفهای خود حساس شدهاند و با تفکری که روی به حرفهای شدن دارد می خواهند چهره واقعی خود را به جامعه نشان دهند و آمادگی خود را برای دفاع از حق سلامتی جامعه اعلام دارند.»